Aantal gevonden publicaties : 7   (uit: 299)	Uitgebreid zoeken
Gesorteerd op:  Registratie nr.

1.

Registratie nr.: 00108   Groot Beverwijk verdeeld Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Jan van der Linden] Wijk aan Duin en Wijk aan Zee waren zelfstandige bannes, die deel uitmaakten van het baljuwschap van Blois, maar bij Keizerlijk Decreet van 21 oktober 1811 waren deze beide plaatsen bij Beverwijk gevoegd.1 Na het vertrek van de Fransen werd deze fusie, bij Koninklijk Besluit van 9 oktober 1816, weer ongedaan gemaakt. Men wilde de oude situatie van voor 1812 weer herstellen. Maar aangezien men Wijk aan Zee en Wijk aan Duin te klein vond als zelfstandige gemeente werden deze plaatsen samengevoegd tot één gemeente, naast Beverwijk. Hiervoor was het op zeer korte termijn nodig om voor elk van de gemeentes een exacte vaststelling te maken van hun grondgebied. Waren de gemeentegrenzen van Beverwijk en Wijk aan Zee en Duin eenmaal bepaald en vastgesteld, dan kon de landmeter binnen deze gemeentegrenzen de ligging en omvang van alle gebouwde en ongebouwde eigendommen gaan inmeten en tekenen. Op 9 december 1816 meldde zich landmeter Cornelius Groll (1781-1869)2 op het stadhuis aan de Breestraat. In totaal had hij vier dagen uitgetrokken voor deze klus.

2.

Registratie nr.: 00109   Kind in de Tweede Wereldoorlog Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Coby Baltes] Mij herinneringen aan de oorogsperiode heb ik in de afgelopen jaren op papier gezet. Er waren avonden, dat ik het er heel moeilijk mee had, met al die herinneringen. Ik wilde alles opschrijven voor mijn kinderen en kleinkinderen, zodat zij weten dat mijn ouders moedige mensen waren. Zelf heb ik enorme bewondering voor mijn ouders en respect voor hun moed en doorzettingsvermogen in die moeilijke tijd. Ook ben ik nog steeds erg blij met de erkenning door de onderduikers. Ik begrijp nu beter dan toen, dat het voor mijn moeder een feest was om die twee jongens te kunnen verzorgen. Ze had haar eigen stille verdriet over het verlies van haar eerste kind. Wel is het jammer dat er, ook later, zo weinig over gesproken en verteld werd.

3.

Registratie nr.: 00110   Catootje, ben je boven? of: De terugkeer van Marie van Zeggelen in Kennemerland Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Ton van Oosterom] Velen zullen, als het gaat over de schrijfster Marie van Zeggelen en haar relatie tot Kennemerland, allereerst denken aan de zeker in deze regio bekende, door haar geschreven historische roman ‘Een liefde in Kennemerland’. Centraal in dat boek staat het gezin van Jacob Jansz. Boreel (1711-1778), die sinds 1742 eigenaar en bewoner was van de Velsense hofstede Beeckestijn. De titel van het boek verwijst naar de liefde die geleidelijk gegroeid was tussen Boreels oudste dochter Catharina, roepnaam Catootje (1736-1780) en de in 1749 door haar vader voor zijn kinderen aangestelde jonge Zwitserse huisleraar Claude de Salgas (1728-1813). Helaas was het een kansloze liefde, omdat zich een andere huwelijkskandidaat aandiende, een jonge regentenzoon die vanuit stands- en familiebelang de voorkeur van haar ouders kreeg. Een voorkeur, waaraan Catootje (zoals ik haar verder zal noemen) zich uiteindelijk gedwee onderwierp. In de loop van dit verhaal zullen we zien dat het thema van een vrouw, bekneld in het keurslijf van sociale omstandigheden, regelmatig terugkeert in het werk van Marie van Zeggelen.

4.

Registratie nr.: 00111   Het huis waar de Stad Deventer uithangt Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Jan Morren] In het oude dorpsgedeelte van Velsen-Zuid staat aan het plein tegen over het voormalige raadhuis een fraai huis dat gesierd wordt door een trapgevel. Aan dit huis hing in 1643 een uithangbord met daarop een afbeelding van de stad Deventer. Dit huis was toen in bezit van Jan Heijndricxzoon van Deventer, secretaris en schoolmeester in Velsen. Hij zal dit uithangbord met deze afbeelding opgehangen hebben omdat hij uit de stad Deventer afkomstig was. Een dergelijk uithangbord was de voorganger van het huisnummerbord zoals wij dat nu kennen. In die tijd hadden de huizen en gebouwen geen huisnummer. In dit artikel gaan we in op de geschiedenis van dit huis en zijn bewoners.

5.

Registratie nr.: 00112   Trams in Beverwijk Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Herman Palm] Zoals gezegd, schieten in het hele land de tramlijntjes eind 19de eeuw als paddestoelen uit de grond. Ook een verbinding tussen Haarlem via Velsen, Beverwijk en Castricum naar Alkmaar is voor plannenmakers en investeerders kennelijk aantrekkelijk, want al op 17 december 1890 vraagt dhr. A Groot aan de gemeente Beverwijk om een concessie tot aanleg van een paardentrambaan van Haarlem naar Alkmaar. B en W zijn in eerste instantie akkoord onder de minimale voorwaarden, dat er geen bomen zullen worden gerooid en er het hele jaar door een geregelde dienst moet worden onderhouden. Op 5 februari 1891 wordt de concessie verleend.

6.

Registratie nr.: 00113   Van meer tot polder, 140 jaar Wijkermeerpolder Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Jan van der Male] Pas in 1852 nam de gemeente Amsterdam initiatief tot het onderzoek naar het graven van een kanaal van het IJ door de duinen bij Velsen. Aanleiding was niet zozeer het probleem met de afwatering maar het ging nu om economische motieven: de ontwikkeling van Amsterdam als zeehaven. In 1863 werd een concessie goedgekeurd voor inpoldering van grote delen van het IJ en het graven van het Noordzeekanaal door de restanten van het IJ en Wijkermeer. De graafwerkzaamheden begonnen in 1865 in de duinen. Delen van het IJ werden ingepolderd waardoor aan de noordkant de volgende IJpolders ontstonden (van west naar oost): de Wijkermeerpolder, de Nauernaschepolder, de Westzanerpolder, de Zaandammerpolder en de Noorder IJpolder. Aan de zuidkant ontstonden de Noord- en Zuid Spaarndammerpolder, de Houtrakpolder, de Groote IJpolder en de Amsterdammerpolder. Bij elkaar hadden deze polders een oppervlakte van 5500 hectare.

7.

Registratie nr.: 00114   Een wandeling door de tijden Artikel -- Ledenbulletin 38           (2014)    [Piet Kelder] Als scholier beschikten de meesten van ons over geen fiets in de eerste jaren van het naar school gaan. Zo moest je een behoorlijk stuk lopen van de Wijkermeerweg naar de toen pasgebouwde school in de Romerkerkweg waar de heer Dangermond hoofd was. De kinderen die vanaf de Assendelverzeedijk naar school gingen naar de Schans bleven tussen de middag dan ook over. De veelal katholieke jongeren vanachter de vuurlinie waren al vroeg op pad en gingen eerst nog nuchter naar de kerk om daarna naar de Hobbestraat te gaan. De meisjes gingen naar de Peperstraat. Wat kwam je zo al tegen op je weg, vooral in het najaar de duisternis trotserend?

Uitgebreid zoeken